salvete!

[Pacifica]

Cur , o Laurenti, mihi falsa mente "querellas"
obicis "innumeras" ? id, cedo, quid sibi vult?
iam me paenituit petiisse fora haec inimica.
irrita spes fuerat: iam satis est, abeo.

Puto Lauretium non solum de te, sed in universum de querellis (praesertim politicis, quas multas habuimus) scripsisse. Verum tamen tu nobis omnibus convicium fecisti his tuis versibus, cum nemo nostrum tibi antea fecisset; qua re aliquid ille excusationis habet etiam si parum comiter egit. Iam si placari volueris, libenter ignoscemus; sin hic locus adeo displicet, silentio abire praestat.

 

[Laurentius]

Cur , o Laurenti, mihi falsa mente "querellas"
obicis "innumeras" ? id, cedo, quid sibi vult?
iam me paenituit petiisse fora haec inimica.
irrita spes fuerat: iam satis est, abeo.

Nimis facile suscenses, amice. Nihil equidem tibi obicio cum mihi omnino ignotus sis. At praeteritiis annis, cum de re politica disputaretur, multi uel forum reliquerunt uel eiecti sunt. Inde querellas dico.
Te tamen benigne hortor ut minus stomacheris, non solum animi uerum etiam corporis ualetudini proderit. His dictis, abi si libet.

 

[Laurentius]

si parum comiter egit

At ego ne unum quidem uerbum de Tiberi uel de scriptis eius dixi. Verba mea, ut recte conicis, ad rixas annorum praeteritorum spectant.

 

[Pacifica]

Ignosce igitur quod aliqua ex parte te prave intellexi (putavi enim verba tua ad utramque rem referri posse).

 

[Dantius]

@Tiberis, tua in versificando peritia me adduxit ut versibus et ipse conarer exprimere quod alii de his rebus prosa oratione iam dixerunt. Si leges haec, nec omnino hoc forum valere iussisti, aequo animo quaeso accipias, neu in peius interpretatus sis si quid metri difficultate incomptius severiusve dictum est — non id ago ut iurgia iurgiis continuem, modo ut eodem stylo quo tu scripsisti sententias aliorum vertam.

num, "tristi mediocritate" pulsus,
nobis hendecasyllabos trecentos
acres scribere vis, forumque, Tybri,
tam dulce omne relinquere et benignos
cives, Pacificam atque Avunculum et qui
defunctis iterum necem paravit,
nec non, cui dat Apollini probata
laurus nomina, simiamque nostram,
et (quod non pote dicier Latina
lingua,) quattuor esse litterarum
nomen qui iubet, omnium absonarum,
ipsum denique Dantium, poema
hoc qui scribere temptat impolitum —
qui cuncti varios serunt Latinos
sermones, avidique te salutant?
causa nulla alia haec facis, nisi et quod
vitant iurgia contumeliasque
multi, et quod iam alios tua poesi,
fundens verba animosa, provocasti?
tu culpas "inimica" nostra facta,
cum tu iam prior aggredi volebas
nos, dicens "mediocritatem" inesse
tot tantisque virisque feminisque?
Si tu vis tamen interesse nobis,
laete ignoscere cuncta sum paratus:
nobis foedera pange sempiterna
ac iuncti placide forum colamus.

 

[Tiberis]

Aptos composuisti hendecasyllabos,
Danti, quos fateor mente placabili
scriptos. magna igitur sit tibi gratia!
me ne credideris velle lacessere
duris versiculis participes fori.
sed quid displiceat, dicere apertius
vos oro ut liceat. nil nisi colloqui
lingua Romulea propositum fuit,
vestrum cum peterem - credite - circulum.
hic num permaneam, plane ego nescio.
unus si fuerit, qui mihi dixerit
"nostra haec, o Tiberis, ne fora liqueris!",
mutem consilium et propositum meum.

 

[Laurentius]

At si forte uelis manere cura
ut saltem minus incidas in iram.
Quos componis amice sunt amoeni
uersus sed fora litibus carere
malunt, pace iuuat frui serena
ne quos hinc moderator ire cogat.
Tranquille precor in foro moreris.

 

[Dantius]

At de hisce rebus iam satis et super
dictum esse opinor, versibus et tuis

scis iurgiis nunc abstinere​

nec nimium, @Tiberis, sodales​

dura poesi malle lacessere
sermone quam nobis placido frui.

ignosce, mittamusque cuncta,​

Romulea iuvat atque lingua​

multum loqui, multumque salubriter
tecum, sodalis, disserere hoc foro.

si vis quoque has res disputare​

ne fora desere neve linque.​